دنباله کشت دوم در گیلان
جمعیت روبه رشد کشور و محدودیت اراضی قابل کشت در استان، دستاندرکاران تولید محصولات کشاورزی را به سوی بهرهوری بیشتر در واحد سطح(به منظور رفع نیازبه علوفه و تولیدات دامپروری )سوق میدهد. اگر چه در حال حاضر با توجه به ثابت بودن سطح اراضی قابل کشت استان ، افزایش تولید در واحد سطح راه منطقی به نظر میرسد، در شرایط اقلیمی گیلان علاوه بر روش فوق از طریق بالابردن ضریب کشت(تحت عنوان کشت دوم) میتوان در تأمین بخش عمدهای از مواد غذایی و نیازهای کشور گام برداشت.
.
کشت یونجه در باغات زیتون - منجیل - دی ماه 87
اما کشت دوم در شالیزار با مشکلاتی مواجه است که عبارتند از: انجام نشدن عملیات زیربنایی در سطح گسترده ، شرایط اقلیمی منطقه ، میزان بارندگی های فراوان در کشت پاییزه ، آبگیر بودن بخش زیادی ازشالیزارها ، ضعف بنیه مالی کشاورزان، پراکنده و کوچکبودن زمینها ، کمبودماشینآلات کشاورزی مناسب برای اجرای کشت دوم ، کمرنگ بودن تحقیقات در خصوص معرفی ارقام مناسب محصولات کشت دوم و بررسی روشهای بهینه کاشت و داشت و برداشت ، محصور نبودن اراضی شالیزاری ، کمبود وسایل نقلیه خاص ، مشاعبودن مزارع شالیزاری و عدم هماهنگی زارعان جهت انجام کشت دوم ، بیمه نبودن بیشتر محصولات زراعی کشت دوم ، سبب میشود بسیاری از مزرعهها بعد از برداشت برنج بدون استفاده بماند. انشاالله در سالهای آینده کارشناسان جوان کشاورزی و مهندسین ناظر بتوانند راه حل این مشکل عظیم را که معضل بزرگی در استان است جهت کم شدن بیکاری و افزایش بهره وری پیدا نمایند