فلورگیلان

استان گیلان یکی از استان های شمالی کشور با مسا حت 14711 کیلومتر مربع در36 درجه و 34 دقیقه تا 38 درجه و 27 دقیفه   عرض شمالی و48 درجه و 53 دقیقه تا 50 درجه و 34 دقیقه طول شرقی از نصف النهار قرار گرفته است.

رشته کوههای البرز با ارتفاع متوسط 3000 متر، همانند دیواری در باختر و جنوب گیلان واقع شده اند به طوری که تنها راه ارتباطی به فلات ایـران دره سـفیدرود ( منجیل ) می باشد که اطراف آن راه های ارتباطی قرار گرفته اند. . این استان، از شمال به دریای خزر و کشورهای مستقل آسیای میانه، از غرب به استان اردبیل، از جنوب به استان زنجان و قزوین و از شرق به استان مازندران محــدود می گردد.

 محدودشدن این استان بین کوه و دریا سبب ایجاد منطقه معتدل و بسیار مرطوبی شده است . بنابراین به لحاظ آب و هوایی رستنیها به گونه خاصی سبز شده و اکوسیستم ها نیز بر مبنای قوانین طبیعی حیات خود را تداوم بخشیده و محیط مساعدتری برای رشد برنج و چای و مرکبات ایجاد کرده است . بطوریکه برنج زراعت اصلی منطقه سطحی قریب 230000 هکتار، چای در حدود 30000 هکتار، مرکبات حدود8000 هکتار را شامل می شود . لازم به ذکر است که با گسترش شهر نشینی و تخریب باغات و مزارع و تبدیل آنان به سطوح کوچکتر برای خانه سازی این سطوح هرساله کاهش می یابد . البته در مناطق کوهستانی سطح کشت باغات فندق در حال افزایش است و تاکنون حدود 15000 هکتار از ارتفاعات شهرستانهای رودسر، املش ، تالش و آستارا در حال توسعه باغ فندق می باشد.

 کیوی هم جزء درختانی است که در دهه اخیر در استان گیلان مورد توجه باغداران قرار گرفته است و تاکنون قریب به 3500 هکتار باغ کیوی در استان گیلان وجود دارد. لازم به ذکر است که در بعضی مناطق باغات مرکبات  را تبدیل به باغ کیوی میکنند.( که اگر نظر شخص مرا بخواهید با این امر موافق نیستم ).

 زیتون هم  از محصولات دائمی و مهم استان است . در دامنه های کم و بیش پرشیب شهرستان جنوبـــــــی گیلان " رودبار " کشت میگردد. البته آب و هوای این شهرستان با مناطق دیگر استان به کلی فرق دارد و جزء منطقه جلگه ای محسوب نمی شود . باطرح توسعه باغات زیتـــــــون ( 10000 هکتار ) ، درحال حاضر سطوح زیر کشت زیتون رودبار، باغات بارده (حدود 5000 هکتار) و غیر بارده (1064هکتار ) و سطح اجرایی طرح طوبی ( 4064 هکتار) و سطوح باغات دارای سیستم آبیاری تحت فشار( حدود 3000 هکتار) می باشد ( این آمار از اداره جهادکشاورزی شهرستان رودبار سال 1388می باشد.).

سایر محصولات زراعی مثل سبزی و صیفی و جالیز ، انواع حبوبات ، توتون و ... نیز گرچه می توانند در حدخودکفایی در سطح استان باشند ولی سیستم اقتصادی زراعی منطقه بیشتر روی برنج تکیه دارد .( متاسفانه   مشاهده میکنیم که حتی روستاییان نیز سبزی و دیگر محصولات جالیز را از  بازار تهیه می کنند ).

همچنین در 7 شهرستان مرتفع رودبار، آستارا ، تالش، رضوانشهر ، سیاهکل ، رودسر، املش در حدود 19000 هکتار گندم و جو کشت می شود که آن سطح هم هرساله در حال کاهش می باشد.

همچنین سطح کمتر از یک میلیون هکتار جنگلهای پراکنده در کوهها و دامنه های استان ( که آن هم متاسفانه در حال کاهش است ) حکایت از غنایم خداوندی و نشانگر تنوع و زیبایی خاصی است ، بطوریکه جامعه بیولوژی و زیستی نیز از ما دعوت می کند تا از این همه نعمت پروردگار شاکر باشیم و از آن حمایت کنیم و در حفظ آن بکوشیم .

 آیا ما چنین نگرشی داریم ؟؟؟